Dieta hipoalergiczna Monro

0
186

Przy przygotowywaniu posiłków nie należy używać me-talowych naczyń.Dieta ta, eliminująca pokarmy najczęściej odpowie-dzialne za alergie, wyklucza też substancje wywołujące alergie pozorne: tyraminę, histaminę, glutaminian

i azotan sodu, o których była już mowa. Jak wykrywać psychologiczne czynniki migreny? Znamy już znaczenie stresów w wywoływaniu mi-gren. Chory na migrenę jest na nie szczególnie wrażli-wy, zarówno gdy chodzi o agresję otoczenia, jak i o inne komplikacje codziennego życia: zmęczenie, zmiany normalnego trybu życia, tak pozytywne jak i negatyw-ne.

Ta wrażliwość jest wspólną cechą, znamionującą większość osób dotkniętych przypadłością migreny. Ilościowe jej oszacowanie staje się możliwe w trakcie rozmowy z psychologiem albo też na podstawie testu Rorschacha, pozwalającego zbadać strukturę psy-chiczną i sposób umysłowo-emocjonalnego funkcjono-wania danej osoby.

Badanie konstytucji psychicznej chorego na migre-nę w praktyce prawie zawsze polega na określeniu po-ziomu niepokoju, który wyraża się albo wewnętrznym zamknięciem w sobie, różnymi zahamowaniami, albo też – przeciwnie – ożywieniem, czy wręcz paniką, która zużywa energię i powoduje zmęczenie. Często obserwujemy u takich pacjentów znamiona depresji oraz sztywność w zachowaniu, przesadną dokładność i per- fekcjonizm, co psychologowie zwą „strukturą obsesyj-

Test obrazuje wewnętrzny konflikt chorego, polega-jący na tym, że człowiek ten stara się zachować wszel-kie pozory, robić dobre wrażenie, a zarazem deprecjo-nuje sam siebie. Ten, często pomijany milczeniem, aspekt choroby, jest wyraźnie uwidaczniany właśnie przez test – podobnie jak i zaburzenia seksualne, oziębłość i impotencja.

Znacznie łatwiej pacjenci mówią o zaburzeniach snu – koszmarach, bezsenności – oraz trudnościach w nawiązywaniu kontaktu z innymi ludźmi. Miewają oni częstokroć dobry kontakt z otoczeniem – ale tylko powierzchowny. Komplikacje pojawiają się, gdy w grę wchodzą sprawy intymne czy mocniejsze uczucia.

Sposoby psychicznej samoobrony chorego na migre-nę polegają na pozornej racjonalizacji, banalizowaniu jego problemów i często – agresywności zachowań. Czy można zapobiec groźnym konsekwencjom za-chowań wynikającym z takiej osobowości?

Jest oczywiste, że cierpiący na migrenę musi w mia-rę możliwości prowadzić spokojne, regularne życie, z odpowiednią ilością snu, i unikać późnego wstawania, które powoduje napady choroby. Ważne jest, by miał on z góry zaplanowane i absolutnie niezmienne okresy odprężenia i wypoczynku.